Box camera

De boxcamera of rolfilmboxcamera is een simpel fototoestel met een min of meer doosvormig camerahuis en is voorzien van een objectief met een vaste brandpuntsafstand – vaak een meniscuslens. De meeste boxcamera’s hebben slechts één sluitersnelheid (circa 1/50). Na iedere opname moet de rolfilm handmatig worden doorgedraaid. Het zoekersysteem is van het type “opzichtzoeker” en geeft een boven/onder omgekeerd beeld; de “brilliantzoeker” wordt dikwijls toegepast.

Het eerste contact met een camera was als kind tijdens de vakantie. Mijn moeder had een box camera, waar ze 8 foto’s per filmrol mee kon maken.
Per jaar werden 8 foto’s gemaakt.

Zeis Ikon Ikomatic F

Zeiss Ikon Ikomatic F. Zonefocus camera van Zeiss. Gebouwd tussen 1964 en 1966. Gebruikt het 126 mm filmformaat.

Mijn eerste eigen camera was een Zeis Ikon Ikomatic F, bedoeld voor een z.g. 126 cassette. Deze had een ingebouwde flitser, d.w.z. er kon een flitslampje in gestoken worden.Ik kocht deze camera rond 1966.

Zeiss Ikon Ikomatic F

Zeiss Ikon Ikomatic F mèt filmcasette. Zonefocus camera van Zeiss. Gebouwd tussen 1964 en 1966. Gebruikte het 126 mm filmformaat dat niet meer te krijgen is.

Minolta Hi-Matic F

n 1972 bracht Minolta een nieuwe versie uit van hun Hi-Matic consumentenmeetzoekercamera’s, de HI-MATIC F, met de minder geavanceerde 38mm (f2.7) Rokkor lens. Het had dezelfde lichte en compacte camerabody als de Hi-Matic E, maar het was goedkoper en gebouwd met minder functies. De meetzoeker had alleen parallaxmarkeringen, geen mechanische parallaxcorrectie. De CDS-meter regelde de belichtingstijd en het diafragma. De camera had een flitsgeleidingsnummerkiezer die een automatische diafragmaregeling bood, afhankelijk van de afstand voor flitsfotografie.

De volgende camera was eem echte kleinbeeldcamera, de Minolta Hi-Matic F. Ik kocht deze in 1974 aan het eind van mijn vakantie in Engeland op het vliegveld Gatwick.
Met deze camera zijn voornamelijk dia’s gemaakt.

Yashica TL Electro-X

De Yashica TL Electro-X maakt deel uit van de TL-serie SLR-camera’s. De productie begon in oktober 1968 en eindigde in december 1974. In 1975 stapte Yashica af van de M42-lensvatting en nam hun Yashica/Contax bajonetvatting aan. De TL Electro-X is een belangrijke mijlpaal in de wereld van SLR-camera’s, omdat het tot de eerste drie SLR-camera’s behoorde met een elektronisch gestuurde sluiter, die allemaal binnen enkele maanden in 1968 werden geïntroduceerd. Sterker nog, het was de enige succesvolle implementatie. De andere twee waren de Praktica PL Electronic (meer een technologische studie) en de Contarex SE van Zeiss Ikon (een complexe high-end nichecamera). Beide haalden slechts ongeveer 3000 eenheden, terwijl de Yashica ongeveer 300.000 keer werd verkocht! De elektronica in de Yashica werd gecombineerd met geavanceerde TTL-belichtingsmeting en stelde de sluiter traploos in tussen 2 seconden en 1/1000e seconde. Het was ook de eerste camera met elektronische lichtjes in de zoeker voor belichtingsinformatie (miniatuurlampen, geen leds)

Toen werd het tijd voor het echte werk, een spiegelreflex. Dat werd in 1978 de Yashica Elextro X. Met verwisselbare lens M42 schroefdraad

Yashica TL-Electro-X

De Yashica TL Electro-X maakt deel uit van de TL-serie SLR-camera’s. De productie begon in oktober 1968 en eindigde in december 1974. In 1975 stapte Yashica af van de M42-lensvatting en nam hun Yashica/Contax bajonetvatting aan. De TL Electro-X is een belangrijke mijlpaal in de wereld van SLR-camera’s, omdat het tot de eerste drie SLR-camera’s behoorde met een elektronisch gestuurde sluiter, die allemaal binnen enkele maanden in 1968 werden geïntroduceerd. Sterker nog, het was de enige succesvolle implementatie. De andere twee waren de Praktica PL Electronic (meer een technologische studie) en de Contarex SE van Zeiss Ikon (een complexe high-end nichecamera). Beide haalden slechts ongeveer 3000 eenheden, terwijl de Yashica ongeveer 300.000 keer werd verkocht! De elektronica in de Yashica werd gecombineerd met geavanceerde TTL-belichtingsmeting en stelde de sluiter traploos in tussen 2 seconden en 1/1000e seconde. Het was ook de eerste camera met elektronische lichtjes in de zoeker voor belichtingsinformatie (miniatuurlampen, geen leds)

Nikkormat FT2

De Nikomat FT2 (in Japan) of Nikkormat FT2 (elders) is de laatste van de pre-AI mechanische Nikomat/Nikkormat camerabodies en werd verkocht tussen 1975 en 1977. In wezen is het een FTN met enkele toegevoegde functies.

Bij de FT2 is de diafragmawaarde semi-automatisch. Bij het bevestigen van een lens moet deze op F/5.6 worden ingesteld, zodat de koppelingspen van de camera wordt uitgelijnd met de koppelingshaak van de lens (ook wel “konijnenoren” genoemd) boven F/5.6. Vervolgens moet je de diafragmaring helemaal heen en weer bewegen, zodat de camera de maximale diafragma-opening van de lens kan detecteren.

De volgende spiegelreflex werd het echte werk, de Nikkormat FT2, overgenomen van Harry Tolsma in 1982, net voor de reis naar Nepal.
De Vivitar 135 tele kon met een adapter aangepast worden aan de NIKON F-mount.

Na het analoge tijdperk zakte de hobby wat in, wat terug kwam was in 2001 een Samsung digimax 

En na de Digimax nog even een Canon Ixus.

Sony A 300

Eiusmod tempor incididunt ipsum ut labore dolore magna aliqua. Ut enim minim veniam duisy ipsum sed quis.

Maar daarna weer een echte: de Sony A300

Sony A 300

  1. Ontwerp en Bouwkwaliteit:

    • De behuizing van de A300 is gemaakt van plastic en voelt degelijk aan, hoewel het steviger had gekund.
    • Het is groter en zwaarder dan gemiddeld voor een instap-DSLR, maar niet lomp.
    • Het ontwerp is afgeleid van de Minolta Dynax 5D, wat resulteert in een prettige gebruikservaring.

  2. Kenmerken:

    • Live View-modus: De A300 biedt live view, waarmee je composities kunt maken via het LCD-scherm.
    • Kantelbaar scherm: Het 2,7-inch LCD-scherm kan worden gekanteld, handig voor opnamen vanuit lage hoeken of in drukke situaties.
    • Autofocussysteem: Het heeft een negenpunts autofocus-systeem met een centraal kruistype sensor.
    • Sensor: De A300 maakt gebruik van een 10,2-megapixel APS-C-sensor.

  3. Beeldkwaliteit:

    • De A300 maakt geweldige foto’s, vooral gezien de basis kitlens.
    • Hoewel het finesse mist, is het veelzijdig en effectief.

 

Sony A77

De Sony Alpha 77 II (ILCA-77M2), gestileerd als de Sony α77 II, is een verwisselbare-lenscamera gericht op de gevorderde amateur. Het verving het Sony Alpha 77-model in juni 2014. Qua ontwerp lijkt het sterk op zijn voorganger, inclusief het gebruik van een SLT-transparante spiegel en een elektronische zoeker.

Enkele specificaties van de Sony Alpha 77 II:

  • Beeldsensor: 24 MP CMOS-sensor met gapless, offset microlenzen.
  • Autofocus: 79-punts AF-module met 15 kruisvormige AF-punten, die 40% van het frame beslaan. Verbeterde controle over AF-gedrag.
  • Snelheid: Continu fotograferen met autofocus tot 12 fps (tot 60 JPEG’s).
  • Connectiviteit: Ingebouwde Wi-Fi met NFC (GPS is vervangen door Wi-Fi).
  • Beeldstabilisatie: In-body beeldstabilisatie voor zowel foto’s als de zoeker.
  • ISO-bereik: Van 50 tot 25600.
  • Video: Full HD-video-opname bij 60p/50p en 24p/25p.
  • Sensorformaat: APS-C-formaat CMOS-sensor.

 

Tot ik in 2020 verrast werd met deze super Sony A77 II: